Het Noordereiland;
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Kiwi land
01 April 2009 | Nieuw Zeeland, Wellington
Hey lieve familie, vienden en vriendinnetjes!
Hoe gaat het in ons mooie land, waar de lentezon lekker begint door te breken?
Ik ben ontzettend blij met jullie reacties, het is echt fantastisch om die te ontvangen!
Mijn laatste dagen in Nieuw Zeeland zijn alweer een feit......
Tijd voor een uitgebreide update over het Noordereiland.
Eenmaal van de ferry afgekomen, was ik wat verward door de grote gebouwen en de drukte van de stad Wellington. Wat een verschil met het rustige Zuidereiland! Aaaaaah, een en al hectiek op de snelwegen, terwijl er bij mij de spirit van "RELAX, no worries" -vrij vertaald- "rustig bleve" aardag ingebakken zat. Enfin, even wennen dus!
Dat het leven van een reiziger niet altijd over rozen gaat, merkte ik weer al te goed tijdens de eerste dagen op het Noordereiland.
Ik had me ontzettend verheugd op het weerzien met reismaat Annina, wat een inhaalslag van carnaval zou kunnen gaan worden, maar helaas pakte het heel anders uit als ik had verwacht; Annina gaf aan tijd voor zichzelf nodig te hebben. Allright, weer een mooie les geleerd: kijk niet te ver vooruit en verwacht niet te veel....
De eerste dagen op het Noordereiland waren dus niet bepaald gezellig.
Een lichtpunt in deze dagen was de toevallige ontmoeting met Jan, een kerel die ik uit mijn stamkroeg in Goirle herkende in een internetcafe. Zoals het echte "Brands-gangers" betaamd hebben we lekker biertjes zitten drinken en de bowlingbaan onveilig gemaakt. It's a small world after all!
Voor mij was het ondertussen duidelijk geworden, ik wilde alles uit deze reis halen en heb Annina daarom een keuze gegeven. Als ze niet zeker was van mijn gezelschap zouden we ieder onze eigen weg gaan (Wat was ik overigens blij dat ik mijn auto mee naar het noordereiland had genomen!)
Hierna is Annina's humeur 180 graden gedraaid en was ze weer de enthousiaste reismaat die ik op het zuidereiland had ontmoet, great!
Na de siteseeing in Wellington zijn we doorgereden naar het westen, New Plymouth, bekend om zijn prachtige vulkaan (Mt Taranaki) en surfplaats bij uitstek.
We hebben de vulkaan deels beklommen (rondom de top was teveel bewolking, dus verder klimmen had geen zin), waardoor we een prachtig uitzicht hadden over het gebied. Verder hebben we een prive-surfles gehad, dat was echt AWESOME! Het eerste uur voelde ik me een clown in het water, maar kon uiteindelijk toch aardig blijven staan. Veel trainen was het advies, wat we ook zeker van plan waren te gaan doen.
Vanuit het Westen zijn we (met ieder een gezellige passagier) naar de Waitomo Caves gecruised, voor de gloeiwormen (heel bijzonder, 10.000 kleine groene lampjes in een grot) en het mooie gesteente. Na deze bijzondere ervaring Lake Taupo bezocht, met het plan om de Tongariro Crossing met z'n drieeen (Zwitser Sandro was bij ons aangesloten) te gaan doen (een wandeltrack van 1 dag in het vulkanengebergte).
Helaas was er teveel wind (snelheden van 80 km/u), waardoor het sterk afgeraden werd aan het avontuur te beginnen. Wat een pech, en het belletje "change of plans" hoorden we weer rinkelen.
We besloten om een paar dagen naar Rotorua te gaan (noordwaarts) met Annina's auto, om ons te verdiepen in de Maori-cultuur. Onderweg het "Thermal Wonderland" bezocht, de meest kleurrijke vulkanische omgeving van Nieuw Zeeland. Het was niet alleen kleurrijk, maar ook stank-rijk, het best te omschrijven als rotte eieren-lucht oftewel de lucht van constante "bier-scheten". Ondanks dit, was het een prachtig park en zeker een bezoekje waard! In Rotorua hebben we een dansje gewaagd met de Maori's en helaas weer afscheid moeten nemen van onze vriend Sandro.
Het was nog steeds niet verantwoord om te gaan wandelen in het Tongariro National Park, dus besloten we om naar Raglan (westkust) te rijden om daar de geleerde surftechnieken in de praktijk te gaan brengen.
Het hostel waar we sliepen was uniek, we sliepen met zn drieen in een treinwagon, wat erg grappig was. Minder grappig waren de gaten in de muur waardoor de koude wind 's nachts zorgde voor de temperatuur van een vrieskist.
Het surfen was super gaaf, wel erg vermoeiend door de onderwaartse stroming waardoor je het gevoel had het ene moment door de zee te worden opgeslokt en vervolgens weer te worden uitgespuugd op het strand (voelde me even een pinguin ;)
Hierna de gok gewaagd en teruggereden naar Lake Taupo, mijn auto opgepikt en geinformeerd naar de weersvoorspelling. We kregen een "GO" dus besloten we er om de volgende dag voor te gaan. Midden in de nacht opgestaan en door de bus afgezet in het National Park. Het was vanaf het begin tot het einde prachtig, wat hebben we genoten! Na acht uur helemaal kapot neergestreken in de spa-pool bij ons hostel om de spiertjes even tot rust te laten komen. Helaas kwamen we er te laat achter dat er veel te veel chloor in het badje was gegooid, waardoor onze huid ontzettend jeukte en onze bikini's helemaal naar de filistijnen waren, weinig ontspannend dus....
Onder het genot van een biertje in de plaatselijke bar Brabander Marc ontmoet die dezelfde kant op wilde als ons, en zich aansloot als reisgezel.
Ik realiseerde me ineens dat de tijd een beetje begon te dringen voor al het moois dat ik nog wilde zien.....Dus vanuit deze gedachte een strak reisschema gemaakt, welke we voor de verandering helemaal hebben gevolgd :)
Vanaf Lake Taupo zijn we naar Mt Maunganui, Bay of Plenty gegaan, waar we ons verdiept hebben in de locale ierse kroeg om Sint Patricks-day te vieren. De volgende dag besloten we verder te gaan richting Coromandel. Ik had het idee dat Marc niet kon navigeren en Marc had het idee dat ik niet kon rijden: we hadden een uur nodig om uit het gehucht te komen....Wij zagen de humor er wel van in, maar Annina en Julia die achter ons aanreden vonden het minder grappig.
In Coromandel zijn we begonnen in Whangamata en hebben daar weer heerlijk gesurfd. Hierna de "Hot Water Beach" bezocht, waar ieder zijn eigen bad graaft op het strand en heerlijk kan badderen in het warme water (heel gek).
Vanuit Hot Water Beach doorgesjeesd naar Colville, waar we gekampeerd hebben op een geweldige boerderij met een mooi uitzicht. De boederij had 1260 hectare land, waarop je mooie tracks kon maken. Ja, daar zou ik wel een tijdje kunnen vertoeven! We hebben daar een tocht gemaakt te paard. Aangezien ik het een beetje spannend vond, kreeg ik een heel rustig en lief paard die gewend was om kinderen op de rug te hebben. Na korte tijd voelde ik me erg op mijn gemak en mocht er wel een galopje in van mij. Dat bleek moeilijk aangezien het paard hierop dus juist niet getraind was. Maar uiteindelijk snapte het paard dat het in een hogere versnelling mocht en voelde ik me een ware Cow-girl :)
Marc en ik hebben daarna nog een mooie wandeling gemaakt naar een grot waar ook gloeiwormen zaten.
Vanuit Coromandel zijn we in een ruk doorgereden naar Auckland, waar Marc en ik affiches hebben opgehangen in hostels en internetcafe's voor de verkoop van mijn auto. De volgende ochtend ben ik op de koffie gegaan bij de familie van Pleuni, een van mijn beste vriendinnen. Erg gezellig om met Goilse mensen bij te kletsen en zij hadden nog goede adviezen over het Noorden van Auckland.
Na het bakkie met twee auto's (het werd door meerdere lokale mensen sterk afgeraden om een auto achter te laten vanwege inbraak en/of diefstal) noordwaarts gereden en gestrand in Paihia, Bay of Islands. Annina en ik hebben de Ferry gepakt naar Russell waar we heerlijk hebben gechilled op het strand, Marc besloot een zeiltrip te gaan maken. De volgende dag stond Cape Reinga (het Noordelijkste puntje van het Noordereiland) op het programma, de plaats waar de 'Tasman See' en de 'Pacific Ocean' elkaar ontmoeten, en met geweld tegen elkaar aan kletsen.
In Cape Reinga staat een boom, die een bijzondere betekenis heeft volgens de Maori-cultuur. Volgens de mythologie komen de zielen van pas overledenen naar Cape Reiga om hun reis te vervolgen naar het "leven na de dood" (Hawaiki). Aangekomen in Cape Reinga verlaten de zielen het land via een 800-jaar oude boom. Ze kunnen nog een keer terugkijken naar het land vanaf de "three kings islands" en daarna vervolgen zij hun reis.
Erg indrukwekkend om met dit verhaal in je achterhoofd naar deze plek te gaan.
Een prachtig gebied om een dagje rond te kijken. Op de terugweg is Marc nog gaan sandboarden in de hoge duinen. Een race tussen ons (ik springen, hij schuiven) heb ik helaas moeten afleggen.....
Voordat we naar Auckland terug zouden gaan, wilde ik heel graag op de door broer Maarten en Barbara aangeraden nachtsafari om kiwi's te gaan spotten (HET symbool van Nieuw-Zeeland; hele zeldzame vogelsoort, je ziet ze overal in de vorm van souveniers en levend in de zoo, maar het is heel speciaal ze tegen te komen in het wild).
Marc en Annina lachten er een beetje mee, maar ik had goede hoop ze te zien. Toen het donker begon te worden zijn we met een groep van 12 en een gids het bos ingegaan. In het begin was ik me gruwelijk aan het ergeren aan het lawaai van de anderen, waardoor ik de moed op begon te geven ze echt te gaan zien. Maar gelukkig hadden we een super gids bij ons die ons op bepaalde plekken om absolute stilte vroeg. Daar stonden we dan, in het donker onder de schitterende sterrenhemel, te luisteren naar de dierengeluiden. En ja hoor, na een hele tijd lieten de Kiwi's zich zien. Wauw, wat een top-ervaring. Jullie begrijpen dat ik hierna zo'n energy-boost had dat ik pas na 100 vreugdedansjes rondom de tent moe maar voldaan in slaap viel.
En toen, op naar Auckland, de grootste stad van Nieuw Zeeland (het land heeft totaal bijna 4 miljoen inwoners, waarvan 1,4 miljoen in Auckland) om mijn auto te verkopen........Dat was me ook een verhaal apart. Van tevoren was me al aangeraden wat te zakken in prijs, aangezien ik maar een week had om mijn slee te verkopen.
De hele zaterdagmorgen heb ik op een carsale gestaan midden in de stad. Aangezien de winter eraan komt verlaten veel toeristen Nieuw Zeeland en probeert iedereen zijn/haar auto op het moment kwijt te raken. Een slecht seizoen voor verkopers dus, een goed seizoen voor cardealers die auto's opkopen en ze vervolgens over een paar maanden met dikke winst verkopen.
Dat waren dan ook de enige bezoekers op de carsale. Vervelend volk, diverse cardealers die veel te laag boden op mijn glimmende auto (carwash doet wonderen ;) > "wijffie, nou moet jij eens goed naar me luisteren....Ik ben een echte Nieuw Zeelander (wijzend naar tattoo's) en zeg jou dat je er niet meer voor vangt dan 600 dollar"... Aaaaaah, dat was de helft voor wat ik ervoor wilde hebben, dus ik lachte en zei dat als ik echt hopeloos zou zijn ik mijn auto aan hen zou verkopen.
Ik zeg jullie, er zijn leukere dingen te doen op een zaterdagmorgen (lekker uitslapen bijvoorbeeld ;)
Enfin, de carsale sloot rond enen en toen heb ik met twee andere backpackers een biertje gedronken op "de verspilling van onze tijd". Daarna ben ik doorgereden naar een Backpackers-carmarket waar ik mijn auto voor drie dagen kon parkeren. Ik had gelezen op internet dat het personeel mijn auto zou proberen te verkopen. Het tegengestelde was waar, ik moest daar zelf de hele dag rondhangen om kopers aan te spreken. Oke, het was mijn laatste kans om wat geld bij elkaar te sprokkelen voor Australie dus ik besloot de gok te wagen. Ik zat 10 minuten wat verveeld in een magazine te bladeren, komt er een kerel de garage binnen die geinteresseerd is in mijn auto. Dus ik vlieg overeind en knoop een gesprek aan. Testrit, onderhandeld, en VERKOCHT! Jahoe, wat was ik blij!
Een mooie prijs gekregen voor een auto waarmee ik in 4 maanden;
- 10.000 km's heb afgelegd, zonder problemen...
- twee keer tegen een boom en een keer tegen een rots heb aangezeten...
Nu had ik de laatste week om de laatste dingen de regelen voor Australie en te relaxen in Auckland.
Nou ja relaxen....dat was de bedoeling...haha. Ik wilde de laatste dagen wat geld uitsparen dus besloot ik om in mijn tentje te pitten bij een hostel. Toen ik daar incheckte zag ik de kampeergrond en ik snap werkelijkwaar niet hoe deze eigenaar kan adverteren met kampeerplaatsen, wat een crap-campsite > op een heuveltje onder de waslijn (zie foto). Hiervan was ik na drie dagen toch echt genezen aangezien ik steeds onderaan mijn tent wakker werd.....De laatste dagen dus verhuisd naar een lekker bedje zodat ik uitgerust naar Ozzie kan.....
Conclusie van mijn Nieuw Zeeland-avontuur: Ik heb een GEWELDIGE reis gehad in dit fantastische land, wat ontzettend veel te bieden heeft.
Mijn rugzak is al aardig gevuld met nieuwe ervaringen en indrukken.
Ik ben klaar voor het nieuwe avontuur; over twee dagen vlieg ik naar Sydney.
Mijn plan laat ik lekker open.....
All the best voor jullie en tot in Australia!
Liefs, Es
Ps; mijn mobiele nummer zal veranderen in een Australisch nummer!
Hoe gaat het in ons mooie land, waar de lentezon lekker begint door te breken?
Ik ben ontzettend blij met jullie reacties, het is echt fantastisch om die te ontvangen!
Mijn laatste dagen in Nieuw Zeeland zijn alweer een feit......
Tijd voor een uitgebreide update over het Noordereiland.
Eenmaal van de ferry afgekomen, was ik wat verward door de grote gebouwen en de drukte van de stad Wellington. Wat een verschil met het rustige Zuidereiland! Aaaaaah, een en al hectiek op de snelwegen, terwijl er bij mij de spirit van "RELAX, no worries" -vrij vertaald- "rustig bleve" aardag ingebakken zat. Enfin, even wennen dus!
Dat het leven van een reiziger niet altijd over rozen gaat, merkte ik weer al te goed tijdens de eerste dagen op het Noordereiland.
Ik had me ontzettend verheugd op het weerzien met reismaat Annina, wat een inhaalslag van carnaval zou kunnen gaan worden, maar helaas pakte het heel anders uit als ik had verwacht; Annina gaf aan tijd voor zichzelf nodig te hebben. Allright, weer een mooie les geleerd: kijk niet te ver vooruit en verwacht niet te veel....
De eerste dagen op het Noordereiland waren dus niet bepaald gezellig.
Een lichtpunt in deze dagen was de toevallige ontmoeting met Jan, een kerel die ik uit mijn stamkroeg in Goirle herkende in een internetcafe. Zoals het echte "Brands-gangers" betaamd hebben we lekker biertjes zitten drinken en de bowlingbaan onveilig gemaakt. It's a small world after all!
Voor mij was het ondertussen duidelijk geworden, ik wilde alles uit deze reis halen en heb Annina daarom een keuze gegeven. Als ze niet zeker was van mijn gezelschap zouden we ieder onze eigen weg gaan (Wat was ik overigens blij dat ik mijn auto mee naar het noordereiland had genomen!)
Hierna is Annina's humeur 180 graden gedraaid en was ze weer de enthousiaste reismaat die ik op het zuidereiland had ontmoet, great!
Na de siteseeing in Wellington zijn we doorgereden naar het westen, New Plymouth, bekend om zijn prachtige vulkaan (Mt Taranaki) en surfplaats bij uitstek.
We hebben de vulkaan deels beklommen (rondom de top was teveel bewolking, dus verder klimmen had geen zin), waardoor we een prachtig uitzicht hadden over het gebied. Verder hebben we een prive-surfles gehad, dat was echt AWESOME! Het eerste uur voelde ik me een clown in het water, maar kon uiteindelijk toch aardig blijven staan. Veel trainen was het advies, wat we ook zeker van plan waren te gaan doen.
Vanuit het Westen zijn we (met ieder een gezellige passagier) naar de Waitomo Caves gecruised, voor de gloeiwormen (heel bijzonder, 10.000 kleine groene lampjes in een grot) en het mooie gesteente. Na deze bijzondere ervaring Lake Taupo bezocht, met het plan om de Tongariro Crossing met z'n drieeen (Zwitser Sandro was bij ons aangesloten) te gaan doen (een wandeltrack van 1 dag in het vulkanengebergte).
Helaas was er teveel wind (snelheden van 80 km/u), waardoor het sterk afgeraden werd aan het avontuur te beginnen. Wat een pech, en het belletje "change of plans" hoorden we weer rinkelen.
We besloten om een paar dagen naar Rotorua te gaan (noordwaarts) met Annina's auto, om ons te verdiepen in de Maori-cultuur. Onderweg het "Thermal Wonderland" bezocht, de meest kleurrijke vulkanische omgeving van Nieuw Zeeland. Het was niet alleen kleurrijk, maar ook stank-rijk, het best te omschrijven als rotte eieren-lucht oftewel de lucht van constante "bier-scheten". Ondanks dit, was het een prachtig park en zeker een bezoekje waard! In Rotorua hebben we een dansje gewaagd met de Maori's en helaas weer afscheid moeten nemen van onze vriend Sandro.
Het was nog steeds niet verantwoord om te gaan wandelen in het Tongariro National Park, dus besloten we om naar Raglan (westkust) te rijden om daar de geleerde surftechnieken in de praktijk te gaan brengen.
Het hostel waar we sliepen was uniek, we sliepen met zn drieen in een treinwagon, wat erg grappig was. Minder grappig waren de gaten in de muur waardoor de koude wind 's nachts zorgde voor de temperatuur van een vrieskist.
Het surfen was super gaaf, wel erg vermoeiend door de onderwaartse stroming waardoor je het gevoel had het ene moment door de zee te worden opgeslokt en vervolgens weer te worden uitgespuugd op het strand (voelde me even een pinguin ;)
Hierna de gok gewaagd en teruggereden naar Lake Taupo, mijn auto opgepikt en geinformeerd naar de weersvoorspelling. We kregen een "GO" dus besloten we er om de volgende dag voor te gaan. Midden in de nacht opgestaan en door de bus afgezet in het National Park. Het was vanaf het begin tot het einde prachtig, wat hebben we genoten! Na acht uur helemaal kapot neergestreken in de spa-pool bij ons hostel om de spiertjes even tot rust te laten komen. Helaas kwamen we er te laat achter dat er veel te veel chloor in het badje was gegooid, waardoor onze huid ontzettend jeukte en onze bikini's helemaal naar de filistijnen waren, weinig ontspannend dus....
Onder het genot van een biertje in de plaatselijke bar Brabander Marc ontmoet die dezelfde kant op wilde als ons, en zich aansloot als reisgezel.
Ik realiseerde me ineens dat de tijd een beetje begon te dringen voor al het moois dat ik nog wilde zien.....Dus vanuit deze gedachte een strak reisschema gemaakt, welke we voor de verandering helemaal hebben gevolgd :)
Vanaf Lake Taupo zijn we naar Mt Maunganui, Bay of Plenty gegaan, waar we ons verdiept hebben in de locale ierse kroeg om Sint Patricks-day te vieren. De volgende dag besloten we verder te gaan richting Coromandel. Ik had het idee dat Marc niet kon navigeren en Marc had het idee dat ik niet kon rijden: we hadden een uur nodig om uit het gehucht te komen....Wij zagen de humor er wel van in, maar Annina en Julia die achter ons aanreden vonden het minder grappig.
In Coromandel zijn we begonnen in Whangamata en hebben daar weer heerlijk gesurfd. Hierna de "Hot Water Beach" bezocht, waar ieder zijn eigen bad graaft op het strand en heerlijk kan badderen in het warme water (heel gek).
Vanuit Hot Water Beach doorgesjeesd naar Colville, waar we gekampeerd hebben op een geweldige boerderij met een mooi uitzicht. De boederij had 1260 hectare land, waarop je mooie tracks kon maken. Ja, daar zou ik wel een tijdje kunnen vertoeven! We hebben daar een tocht gemaakt te paard. Aangezien ik het een beetje spannend vond, kreeg ik een heel rustig en lief paard die gewend was om kinderen op de rug te hebben. Na korte tijd voelde ik me erg op mijn gemak en mocht er wel een galopje in van mij. Dat bleek moeilijk aangezien het paard hierop dus juist niet getraind was. Maar uiteindelijk snapte het paard dat het in een hogere versnelling mocht en voelde ik me een ware Cow-girl :)
Marc en ik hebben daarna nog een mooie wandeling gemaakt naar een grot waar ook gloeiwormen zaten.
Vanuit Coromandel zijn we in een ruk doorgereden naar Auckland, waar Marc en ik affiches hebben opgehangen in hostels en internetcafe's voor de verkoop van mijn auto. De volgende ochtend ben ik op de koffie gegaan bij de familie van Pleuni, een van mijn beste vriendinnen. Erg gezellig om met Goilse mensen bij te kletsen en zij hadden nog goede adviezen over het Noorden van Auckland.
Na het bakkie met twee auto's (het werd door meerdere lokale mensen sterk afgeraden om een auto achter te laten vanwege inbraak en/of diefstal) noordwaarts gereden en gestrand in Paihia, Bay of Islands. Annina en ik hebben de Ferry gepakt naar Russell waar we heerlijk hebben gechilled op het strand, Marc besloot een zeiltrip te gaan maken. De volgende dag stond Cape Reinga (het Noordelijkste puntje van het Noordereiland) op het programma, de plaats waar de 'Tasman See' en de 'Pacific Ocean' elkaar ontmoeten, en met geweld tegen elkaar aan kletsen.
In Cape Reinga staat een boom, die een bijzondere betekenis heeft volgens de Maori-cultuur. Volgens de mythologie komen de zielen van pas overledenen naar Cape Reiga om hun reis te vervolgen naar het "leven na de dood" (Hawaiki). Aangekomen in Cape Reinga verlaten de zielen het land via een 800-jaar oude boom. Ze kunnen nog een keer terugkijken naar het land vanaf de "three kings islands" en daarna vervolgen zij hun reis.
Erg indrukwekkend om met dit verhaal in je achterhoofd naar deze plek te gaan.
Een prachtig gebied om een dagje rond te kijken. Op de terugweg is Marc nog gaan sandboarden in de hoge duinen. Een race tussen ons (ik springen, hij schuiven) heb ik helaas moeten afleggen.....
Voordat we naar Auckland terug zouden gaan, wilde ik heel graag op de door broer Maarten en Barbara aangeraden nachtsafari om kiwi's te gaan spotten (HET symbool van Nieuw-Zeeland; hele zeldzame vogelsoort, je ziet ze overal in de vorm van souveniers en levend in de zoo, maar het is heel speciaal ze tegen te komen in het wild).
Marc en Annina lachten er een beetje mee, maar ik had goede hoop ze te zien. Toen het donker begon te worden zijn we met een groep van 12 en een gids het bos ingegaan. In het begin was ik me gruwelijk aan het ergeren aan het lawaai van de anderen, waardoor ik de moed op begon te geven ze echt te gaan zien. Maar gelukkig hadden we een super gids bij ons die ons op bepaalde plekken om absolute stilte vroeg. Daar stonden we dan, in het donker onder de schitterende sterrenhemel, te luisteren naar de dierengeluiden. En ja hoor, na een hele tijd lieten de Kiwi's zich zien. Wauw, wat een top-ervaring. Jullie begrijpen dat ik hierna zo'n energy-boost had dat ik pas na 100 vreugdedansjes rondom de tent moe maar voldaan in slaap viel.
En toen, op naar Auckland, de grootste stad van Nieuw Zeeland (het land heeft totaal bijna 4 miljoen inwoners, waarvan 1,4 miljoen in Auckland) om mijn auto te verkopen........Dat was me ook een verhaal apart. Van tevoren was me al aangeraden wat te zakken in prijs, aangezien ik maar een week had om mijn slee te verkopen.
De hele zaterdagmorgen heb ik op een carsale gestaan midden in de stad. Aangezien de winter eraan komt verlaten veel toeristen Nieuw Zeeland en probeert iedereen zijn/haar auto op het moment kwijt te raken. Een slecht seizoen voor verkopers dus, een goed seizoen voor cardealers die auto's opkopen en ze vervolgens over een paar maanden met dikke winst verkopen.
Dat waren dan ook de enige bezoekers op de carsale. Vervelend volk, diverse cardealers die veel te laag boden op mijn glimmende auto (carwash doet wonderen ;) > "wijffie, nou moet jij eens goed naar me luisteren....Ik ben een echte Nieuw Zeelander (wijzend naar tattoo's) en zeg jou dat je er niet meer voor vangt dan 600 dollar"... Aaaaaah, dat was de helft voor wat ik ervoor wilde hebben, dus ik lachte en zei dat als ik echt hopeloos zou zijn ik mijn auto aan hen zou verkopen.
Ik zeg jullie, er zijn leukere dingen te doen op een zaterdagmorgen (lekker uitslapen bijvoorbeeld ;)
Enfin, de carsale sloot rond enen en toen heb ik met twee andere backpackers een biertje gedronken op "de verspilling van onze tijd". Daarna ben ik doorgereden naar een Backpackers-carmarket waar ik mijn auto voor drie dagen kon parkeren. Ik had gelezen op internet dat het personeel mijn auto zou proberen te verkopen. Het tegengestelde was waar, ik moest daar zelf de hele dag rondhangen om kopers aan te spreken. Oke, het was mijn laatste kans om wat geld bij elkaar te sprokkelen voor Australie dus ik besloot de gok te wagen. Ik zat 10 minuten wat verveeld in een magazine te bladeren, komt er een kerel de garage binnen die geinteresseerd is in mijn auto. Dus ik vlieg overeind en knoop een gesprek aan. Testrit, onderhandeld, en VERKOCHT! Jahoe, wat was ik blij!
Een mooie prijs gekregen voor een auto waarmee ik in 4 maanden;
- 10.000 km's heb afgelegd, zonder problemen...
- twee keer tegen een boom en een keer tegen een rots heb aangezeten...
Nu had ik de laatste week om de laatste dingen de regelen voor Australie en te relaxen in Auckland.
Nou ja relaxen....dat was de bedoeling...haha. Ik wilde de laatste dagen wat geld uitsparen dus besloot ik om in mijn tentje te pitten bij een hostel. Toen ik daar incheckte zag ik de kampeergrond en ik snap werkelijkwaar niet hoe deze eigenaar kan adverteren met kampeerplaatsen, wat een crap-campsite > op een heuveltje onder de waslijn (zie foto). Hiervan was ik na drie dagen toch echt genezen aangezien ik steeds onderaan mijn tent wakker werd.....De laatste dagen dus verhuisd naar een lekker bedje zodat ik uitgerust naar Ozzie kan.....
Conclusie van mijn Nieuw Zeeland-avontuur: Ik heb een GEWELDIGE reis gehad in dit fantastische land, wat ontzettend veel te bieden heeft.
Mijn rugzak is al aardig gevuld met nieuwe ervaringen en indrukken.
Ik ben klaar voor het nieuwe avontuur; over twee dagen vlieg ik naar Sydney.
Mijn plan laat ik lekker open.....
All the best voor jullie en tot in Australia!
Liefs, Es
Ps; mijn mobiele nummer zal veranderen in een Australisch nummer!
-
01 April 2009 - 07:10
Dees:
super vet es !!!!!!! :D
goed om te horen dat je het naar je zin hebt :D :D
veel plzier ook in aus.! ;)
kuss -
01 April 2009 - 09:16
Marieke:
Jouw verhalen worden steeds gaver!! Jeetje, wat een gaaf verhaal weer om te lezen, zat letterlijk en figuurlijk op het puntje van mn stoel man!
Ik zeg: jij bent echt GOED bezig!
Have fun in Australia!
Liefs x Marie -
01 April 2009 - 09:34
Roanne:
Hai sjatsielein,
Jongen ik mis je! Maar echt een heel leuk stuk om te lezen!
Heerlijk dat je zo aan het genieten bent. Zeker van alle natuur (ben echt jaloers).
Laat snel je nieuwe nummer weten dan kunnen we weer eens bellen!!!
Hier nog altijd alles heel druk. Er begint langzaam een einde aan mijn stage te komen. Dus dat betekent dat ik nu echt nog moet gaan knallen.
Maar daar hebben we het over de telefoon nog allemaal wel over.
Geniet er van, ik ben trots op je!
X -
01 April 2009 - 10:11
Mart:
Estherrrrrrrrrrrrr!
Wat een goed verhaal weer! Dankjewel!
Ik ben nu echt even ver weg, op het Noorder-eiland geweest. Surfen, klimmen, kiwi's spotten, gloeiwormen, eigen badje op het strand, PAARDRIJDEN...hahaa! Beter! En je auto nog verkocht ook!
Kanjer! En zulke mooie foto's van een prachtig land.
Nog een fijne afsluiting en een goed reis naar Australie! Ik kan niet wachten tot ik je verhalen weer hoor.
Dag lieve Esther, tot gauw!
Kuzzzz, Mart
-
01 April 2009 - 16:49
Barbara:
Joehoe: kiwi's!!! Yes, goed dat je je reisgenoten hebt weten te overtuigen, want dat had je toch niet willen missen he? Onderhandelen kun je blijkbaar ook, dus met jou wil ik wel een keer naar Marokko of zoiets;) Die campsite op de foto ziet er echt niet mats uit! Zeker vanuit budgettaire overwegingen gedaan?
Hier begint eindelijk ook een lekker zonnetje te schijnen, was ik wel aan toe. Ik heb nu alleen wel de vakantie in mijn bol en dat duurt helaas nog wel even.. Maar Maarten en ik gaan over een weekje lekker een lang weekend naar de Ardennen, dusss ik hoop maar dat het dan ook nog zo'n lekker weer is.
Have fun in Sydney, wereldreiziger!
Liefs, Barbara -
01 April 2009 - 17:24
Jantje Hamers:
Ha Es,
Super om je verhalen te lezen...wie krijgt daar nou geen zin van om maar weer z'n koffers te pakken!? Ik wel dus! Hier alles ook geweldig hoor, Daan begint al te groeien, het lekkere zonnetje laat zich ook weer zien en de wintersport met de Van Wijkjes, Thomas en Xander was ook weer super! Het zal je niet verbazen dat Thijs, Hilde en ik heerlijk hebben genoten van de après-ski van Oostenrijk! Om de eer van de familie hoog te houden natuurlijk;) (is gelukt, je hoeft je nergens voor te schamen)Nou blijf vooral genieten, doen wij ook! Groetjes en 'n dikke kus -neefje Janus! en Danus! en? -
01 April 2009 - 17:36
Marianne En Kees:
geweldig wat een leuke ervaringen je hebt opgedaan; prachtige foto's overigens !!
je bent echt een wereldgenieter !!
veel plezier en geniet ze verder in Australie
groetjes -
01 April 2009 - 18:12
Jeroen:
Ha zusje!!! Dit zijn de betere verhalen! Even lekker zitten genieten van je foto's en je lange verhaal! Een hele goede reis naar het volgende mooie land gewenst! Hopelijk gaat Oz net zo goed bevallen als NZ, voor ons een garantie voor een volgend top verhaal en topfotos's! Geniet ervan! Veel groetjes uit Graechen, Jos/Lia/Ellen en Jeroen -
01 April 2009 - 19:42
Maria:
Ha sEsther
Wat een mooie verhalen heb je weer en wat vind ik je dapper. Je hebt echt hele positieve energie. en wat maak je leuke dingen mee zeg, helemaal top.
Keigoed overigens van die auto verkoop yep de aanhouder wint nietwaar.
en nu...op naar Australie....ik blijf je volgen
dikke kus Maria -
02 April 2009 - 20:29
Rick:
Ha die Es.
Eieieieieieieindeloos!!!
i.t.t. mijn tijd op dit moment, maar wilde dat toch effe aan je kwijt. -
03 April 2009 - 07:02
Joline:
Hee Esther,
Klinkt weer fantastisch allemaal! En de foto's liegen er al helemaal niet om..... absoluty fabulous ;)!
Hier net terug van een weekje skien. Iets minder impressive natuurlijk, maar toch ook heerlijk :). En nu ook genieten van vakantieweekjes. Ik start namelijk per 1 mei met een nieuwe baan!
Heel veel plezier in Ozzie!!! -
03 April 2009 - 20:55
Bep En Jos Van Gils:
Hi Esther.
We have seen and read your travelog. It came to us via Pleuni and Gitte. You are not only good looking but also a great writer and traveler. If you stay long enough in Australia and in the right regions, we might catch up with you sometime in late July early August. However this is not very likely to happen as Australia is too big for that. We admire your spirit and enjoyment of life and wish you a good time in Aussie. -
05 April 2009 - 08:09
Marc Nouwen:
Heeej Es,
Super leuk om je verhaal te lezen!
Have fun in Australie, ik heb het gezellig met je gehad hier!
Save travels,
xxx Marc -
07 April 2009 - 15:17
Jente:
Hé Es,
Ontzettend gaaf om je verhaal te lezen. Je schrijft erg leuk btw.
Mooie foto's ook. Tis dat ik nu een kindje heb, anders had ik een ticket geboekt om een mee te komen genieten :-). En natuurlijk een biertje te drinken.
Dikke zoenen
Jente -
07 April 2009 - 21:51
Eef:
Hee lieve ES!
Top foto's en een TOPverhaal weer :D
ik moet je helaas mededelen dat we er dit jaar zonder jouw hulp in de halve finale uitlagen :(
Liefs Evelien -
08 April 2009 - 20:06
Roelien:
Hi Busy Little bee! Ik geniet van je verhalen en vooral van de foto's. Have fun in Astralia! -
12 Mei 2009 - 14:02
XANDER:
WHOUWIEWHOU!! Wat een geweldig verhaal weer Esther! Beetje late reactie van mij op je verhaal maar ik ben weer op de hoogte van je avonturen. Ondertussen al weer heel wat meer meegemaakt in Aus. natuurlijk en daar ben ik ook erg benieuwd naar. Ondertussen hebben Juut en ik van de week onze tickets geboekt naar Beijing, 8 nov. vliegen we. Van daar uit met de trein naar Tibet, Kathmandu en India om 5 feb. weer terug te vliegen. Zo ben je weer enigzins op de hoogte!
Vedrer begint de temp. hier steeds verder te stijgen en hebben we regelmatig stralend weer. Momenteel zo'n 18gr. maar wel bewolkt.
Heel veel groeten!
XANNIE
P.S. wat heb je nou gevangen voor de auto...? ;-) Meer dan €600,-?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
