Na ons vorige verslag zijn we doorgereden naar Mount Cook, de hoogste berg van Nieuw Zeeland. Wederom een geweldige route om te rijden met schitterende landschappen. Naast mooie routes is het ook altijd erg rustig op de wegen: we hebben nog niet 1 file gehad.
Bij Mt. Cook hebben we gewacht op goed weer om de Hooker Valley Track te lopen (wij lopen tracks, geen wandelingen!).
Na een nachtje gekampeerd te hebben in de buurt van Mt. Cook, wachtten we geduldig op goed weer. In de ochtend isolated showers, maar gedurende de middag klaarde het op en konden we beginnen aan onze track. Een mooie route - waarbij de landschappen vergelijkbaar zijn met de Franse Alpen - die eindigde bij het gletsjer-meer; prachtig! Hier genoten we van de de zon alsvorens aan de terugweg (waar wij als ware helden drie hangbruggen dienden te trotseren) te beginnen. Net voor het donker waren we terug en sliepen aan de voet van de berg op een zogenaamde DOC-camping; natuur camping met een toilet zonder verdere voorzieningen: back-to-basic dus!

Hierna tuften we door naar het oosten vanuit daar de Arthur's Pass te rijden: een geweldige mooie bergpas die het oosten met het westen van het het Zuidereiland verbindt. Bovenop de berg een track gedaan naar Devil's Punchbowl (waterval). We besloten de scenic route te rijden met onze campervan en kwamen een mooie camping tegen in Moana aan Lake Brunner.
Hier hebben we twee dagen vertoefd en genoten van het heerlijke weer en de rust op de camping. Ook een kleine BushTrack gedaan langs Arnold River, ter ere van de 60e verjaardag van Ome Arnold. 's Nachts werden we gewekt door de Weka's (het best te omschrijven als een lokale grote kip) die genoten van ons afval dat buiten stond en ons afwassponsje als "nieuw vriendje" beschouwden (ligt nu naar wij vermoeden lekker in het nest).

We vervolgden onze weg naar Westport. Een mooie kustweg met de "Pancake Rocks" en de blowholes als attractie onderweg. In Westport aangekomen hebben we wederom een track gelopen langs de zeehondenkolonie en steile rotsen.
In Westport een keurige tokkie camping gevonden (je moet het allemaal ervaren he ;) en met een lekker wijntje de dag afgesloten in de zon.
Vervolgens bracht de Van ons naar Abel Tasman National Park, waar een track van 6,5 uur op het programma stond. De watertaxi bracht ons om 9.00u naar "Bark Bay", van waaruit we terug liepen naar de camping.
De track leidde ons over jungle paadjes naar verlaten bounty stranden.
We troffen het met het getijde, zodat we de short cut -over het strand- konden doen. Toch moesten de schoentjes op enkele momenten uit om passages door het water te maken en tussen de duizenden krabbetjes door te lopen.
Uiteindelijk arriveerden we moe maar voldaan in het dorpje waar het bordje "PIZZA" onze aandacht trok. Geen fatamorgana, dus wij besloten neer te strijken en ons in dit hippie restaurant culinair te laten verwennen.
Toen wij vroegen om "Speights" (HET bier van NZ) vroeg de ober ons met glazige oogjes wat dat was en of dat op de kaart stond. Een echte hippie ervaring rijker dus :)

Zonder spierpijn vertrokken we de de volgende dag naar Collingwood.
Vanuit daar hebben we het noordelijkste puntje van het Zuidereiland bezocht; indrukwekkend! We sliepen op het campingveldje bij het hostel dat Esther 5 jaar geleden ook had bezocht, een oase van rust inclusief boomhut waar het toilet in was gevestigd.
Ook de PUPU Springs waren onderdeel van onze site-seeing, de helderste wateren van NZ. Prachtige kleuren en helder bronwater waar we onze flessen mee vulden.

Dit verslag schrijven we in Nelson, tweede stad op het Zuidereiland. Gisteren in de buurt gekampeerd (Cable Bay) en met een leuk stel uit Rotterdam nagetafeld.
Zo meteen op naar Renwick, "kool as ever", om oud collegae van Esther een paar dagen te bezoeken.

Dinsdag varen we naar het Noordereiland.
Op dit moment heerst daar een hevige storm, dus wij hopen dat deze overwaait voordat we onze crossing doen!

Voor nu een goed weekend! (wij begrijpen met heerlijke temperaturen)

Cheers